ฝีดาษลิง (Monkeypox) เกิดจากการติดเชื้อไวรัสในกลุ่มเดียวกับโรคฝีดาษหรือไข้ทรพิษ ซึ่งเชื้อไวรัสพบได้ในสัตว์หลายชนิด โดยเฉพาะสัตว์ตระกูลลิงและสัตว์ฟันแทะ เช่น กระรอก หนูป่า
รูปแบบการติดต่อฝีดาษลิง
จากสัตว์สู่มนุษย์
สัมผัสโดยตรงกับเลือด สารคัดหลั่ง หรือตุ่มหนองของสัตว์ที่ติดเชื้อ การถูกสัตว์ที่มีเชื้อข่วนหรือกัด การนำเนื้อสัตว์ที่ติดเชื้อมาปรุงอาหาร
จากมนุษย์สู่มนุษย์
สัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วยผ่านทางสารคัดหลั่งหรือตุ่มหนอง การติดต่อจากทางเดินหายใจเมื่อผู้ป่วยไอหรือจาม ใช้สิ่งของที่ปนเปื้อนสารคัดหลั่งจากผู้ป่วย เช่น เครื่องนอน เสื้อผ้า
อาการของฝีดาษลิง
ฝีดาษลิงมีระยะฟักตัวประมาณ 5-21 วัน และออกผื่นภายใน 1-3 วันหลังมีไข้
- มีไข้ตั้งแต่ 38 องศาเซลเซียสขึ้นไป
- เจ็บคอ ปวดศีรษะ
- ปวดกล้ามเนื้อ ปวดหลัง
- ต่อมน้ำเหลืองโต
- หนาวสั่น อ่อนเพลีย
- ผื่นขึ้นบริเวณใบหน้า แขนขา ลำตัว
- ผื่นจะกลายเป็นตุ่มหนอง ตกสะเก็ดแล้วหลุดออกมา
ป้องกันฝีดาษลิงได้อย่างไร?
- หลีกเลี่ยงสัมผัสผู้ป่วยหรือสัตว์ที่ป่วย ผ่านทางเลือด สารคัดหลั่ง หรือตุ่มหนอง
- กินเนื้อสัตว์ปรุงสุก งดปรุงอาหารจากสัตว์ป่า
- หมั่นล้างมือบ่อย ๆ ด้วยสบู่หรือเจลแอลกอฮอล์เมื่อสัมผัสกับสัตว์หรือคนที่ติดเชื้อ
- ไม่ควรนำสัตว์ป่ามาเลี้ยง หรือนำเข้าสัตว์จากต่างประเทศโดยไม่มีการคัดกรองโรค
ฝีดาษลิงน่ากลัวแค่ไหน?
ผู้เชี่ยวชาญระบุว่า โอกาสที่จะเกิดการติดเชื้อค่อนข้างต่ำ ฝีดาษลิงสามารถป้องกันด้วยการรับวัคซีนแทนการปลูกฝี ซึ่งสามารถสร้างภูมิคุ้มกันต่อโรคฝีดาษลิงได้ถึง 85%
